Donderdag 25 februari was de officiële overdracht van ons huis bij de notaris.
Om 11.15 ondertekenden wij het contract waarmee we niet langer meer eigenaar van de Parkweg 100 waren. Met één handtekening verklaarden wij ons (tijdelijk) dakloos. Gelukkig hadden we afgesproken dat we nog 3 dagen op de Parkweg konden blijven wonen. Het huis stond ook nog helemaal vol! En de verhuiswagen was pas op 27 februari besteld.
Nadat we op gepaste wijze de overdracht van het huis met de nieuwe eigenaar (Mark) gevierd hadden, gingen wij bij Jenny in Oud-Beijerland een paar doeken/kleden voor de verhuizing ophalen. Behalve dat het heel gezellig was, bleek dat Jenny (en Wim) nog een hele garage vol hadden met spullen die ze i.v.m. een verbouwing kwijt wilden. Stoelen, lp's, een dressoir, borden, glazen etc. En plotseling was onze lege bus weer helemaal vol. En het biljart bij Philip moest er nog in. Gelukkig paste dat keurig op de achterbank.
Thuis teruggekomen vonden we alletwee dat we toch wel heel veel spullen in huis hadden staan. Eigenlijk stonden alle kamers vol. Afgeladen vol. Zou het wel in de container passen. Gert (broer Gerda en vrachtwagenchauffeur en onze verhuizer) had gezegd dat het er makkelijk in kon. Een zeecontainer van 13 meter en 45 ton! Alleen de bodem is al genoeg!
Op zaterdagochtend om 9 kwam de vrachtwagen achteruit (!) de Parkweg inrijden. 500 Meter strak langs de geparkeerde auto's! Vakwerk. En wij hadden een keurige plek voor de deur vrijgehouden. Wat was die container groot! Groter dan onze woonkamer. Daar moest het toch wel in kunnen.Tijdens een “bakkie” druppelden de eerste verhuizers binnen. Annemiek, Hilda, Sandra, Arno, Stefan, Nikéh, Rob, Sjoerd, Carolien, Jorien, Aria, Marian en Daan, Ellen, Ellen (2),Sam, Marja, Lia en Joop S. Een flinke ploeg die 4 uur lang keihard gebuffeld heeft.
Wat was het veel. 8 Bedden + matrassen, zeker 9 kasten, tafels, 20 stoelen en ga zo maar door. Wij begonnen ons een beetje te schamen. Wat verzamelt een mens een hoop spullen. 2000 Lp's. Weet je hoeveel ruimte dat inneemt? Halverwege ontstond er enig paniek toen het leek dat het er niet in zou gaan en we een aantal belangrijke spullen achter moesten laten. Herschikken dus. De hoogte in! Wat een samenspel van kracht, intelligentie, vrouwelijke intuïtie en vernuft! En het lukte. Ondanks enkele hindernissen ( een lek in de container, 2 “vergeten” kasten, een raam uit een deur, te laat bezorgen van douchebak, de bank van Kalasjnikova die uit elkaar dreigde te vallen, bijna afgeknelde vingers en tenen) zat alles er omstreeks 14.15 in. In 4 uur tijd een container van 13 meter tot de nok vol! En tussendoor was er koffie, thee, soep en lekkere boterhammen.
Ook via deze weg iedereen die meegeholpen heeft, hartelijk bedankt. Het was hartverwarmend. Zonder jullie.........
In afwachting van de douchebak zaten we, met nog een paar mensen in een leeg huis, gezellig nog een biertje te drinken. Paul kwam ook nog even langs. Er was een mevrouw uit de buurt die in paniek was omdat ze bedreigd was door iemand met 2 pitbulls, 112 gebeld, politie erbij, de douchebak die inmiddels kwam, Gert die de container af kwam sluiten, de laatste tasjes in de bus en om 19.00 verlieten wij het pand. Die nacht gingen we bij Nikéh en Mart eten en slapen.
Gek gevoel om de Parkweg te verlaten; achter te laten. Het was en is een heerlijk huis!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten