Nog meer printemps

Wat een weer. Temperaturen boven de 20 graden. Bloemen die uit de grond schieten. Gras dat onder je voeten kietelt. De moestuin weer geploegd. Bomen die uitkomen. Nieuwe aalbessenstruiken. Vogels die nestjes maken. Kortom: het nieuwe leven! En....Ap en John die er een week waren. Hieronder meer daarover. Gerda en Cees

vrijdag 19 maart 2010

De Verhuizing 3 (het uitladen)

Om 8.10 stonden we (Gerda, Nikéh, Jorien en Cees) net voorbij Sauxillanges, vlak na een bocht, op een landweggetjes klaar om Gert te onthalen. En ja hoor, om 8.15 precies zagen we iets gouds in de verte verschijnen. Snel in de auto gesprongen en op de eerstvolgende parkeerplaats konden we elkaar begroeten. Gerda en Nikéh klommen in de vrachtwagen en Cees en Jorien gingen voor rijden om de weg vrij te houden. 15 kilometer naar boven, naar Le Vertige. Alles ging eigenlijk heel soepel. De smalle doorgang in Sauxillanges was geen probleem. De vrachtwagen die stond uit te laden ook niet en de plaatselijke markt werd eenvoudig doorkruist!
We reden heel soepel naar ons huis, alwaar Gert de situatie ging beoordelen. Hoe kon hij achteruit de vrachtwagen voor de stal krijgen. Al snel bleek dit niet zo eenvoudig. Hij moest terug! En dan draaien op de D-weg en achteruit terug, maar nu zwaar omhoog.500 Meter achteruit over een zwaar slingerend landweggetje waar eigenlijk maar een auto tegelijk kan rijden.
Het werd een huzarenstukje. Een keer bijna in de greppel met de hele combinatie en ook bijna de dakgoot van de buren eraf! Maar Gert stuurde hem met speels gemak tot voor de stal. Het uitladen kon beginnen.
We waren met z'n zessen. Gerda, Nikéh, Jorien, Gert, Marcel en Cees. Geen grote ploeg, maar wel hardwerkend. En we hoefden een stuk minder te lopen. De meeste dingen konden direct in de stal, een aantal ging de woonkamer in en Nikéh maakt haar debuut als busjeschauffeur door een aantal spullen om te rijden naar de hooizolder. Het was ongelofelijk, maar na 3 uur was de hele container uitgeladen. En vrijwel niets was kapot!
Bovendien scheen de zon en was het ongeveer 15 graden. De koffie en de broodjes konden we tussendoor buiten in de zon nuttigen. Geweldig.
Weer een stap genomen in 't enorme avontuur dat wij aangegaan zijn. Aan de ene kant is het hartstikke spannend. Ook naar de toekomst. Hoe is het om zo ver van onze “dierbaren” te zijn?
Gaat het lukken met het bedrijf? Lukken de verbouwingen? Aan de ander kant doen we steeds de stappen die we moeten en willen maken. Stap voor stap. En dat voelt ook heerlijk.
En steeds maar in ons achterhoofd onze 3 uitgangspunten: Samen, rust en creativiteit!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten